Ostatnio spojrzałem na jadącego autem faceta. I tak dziwnie popatrzyłem na to z perspektywy dziecka, pomyślałem sobie… może ten facet… nie ma nóg? Nie widać ich przecież. I niestety biedak jest na stałe połączony z autem, nie może z niego wyjść.
I w sumie nie musi. McDrive nieopodal, a co do odchodów, to … mógłby w jakiś cudowny sposób sprzęgnąć swoje wnętrzności z silnikiem i w spokoju, jak każdy zatruwać powietrze.
Straszna wizja? A może jest tym nutka prawdy, jak w wielu dziecięcych spostrzeżeniach?
-Jak mam do Siebie mówić, kochanie, dziubasku, miłości? Mam się fizycznie przytulać? I co, i to mi pomoże? Albo rozbierać się sama dla Siebie, żeby się tego nauczyć? A ciekawe co później, jeszcze zrobić to przed chłopakiem?
Zdarzyło Ci się pomyśleć chwilę nad kultem nowości, cukierkowatości, ideału, który nas otacza? Filozofią szybkiej zmiany „na lepsze”?
A nie chciałeś się trochę zbuntować, wręcz zniszczyć to „nowe”, posiedzieć trochę z kamieniami, albo pogadać z kimś starszym?
Lubisz czytać bardzo inspirujące, piękne emaile? Historie, które mogą wpłynąć pozytywnie na Twoje życie? Jednak… Czy warto? A może lepiej tak zacząć robić coś swojego, a nie wiecznie się nakręcać?
Może też masz dość setek darmowych informacji, tak Ci niezbędnych do życia?
Bardzo Ładna dziewczyna. Prawda? Przynajmniej mi się super spodobała.
Niestety tekst do tego dołączony już o wiele mniej. Stwierdziłem, że warto powrócić do rzeczywistości. I wrzucić swoje przemyślenia na ten temat.
Ale pewnie ich nie usłyszałeś. Ja z resztą też, chociaż bardzo się o to postarałem.
To trochę smutny artykuł, tak jak czasami smutne może być to święto. Wiemy, że relacja z rodzicielką nie musi być łatwa, i niektórzy z nas często zazdroszczą tym szczęśliwie biegającym z kwiatkami. I może to właśnie dla tych „doświadczonych”
Nie wkurzaj się tak! Mama już Ci podaje obiadek!
… Czy powyższe stwierdzenia wywołują u Ciebie co najmniej delikatne podenerwowanie?
To może być historia dla Ciebie.
A dokładniej zniszczyłem, wyrzuciłem coś bardzo ważnego z domu.
Z racji remontu oczywiście. Bez większego zastanowienia co ta rzecz mogła by mi opowiedzieć.
Tą rzeczą były… :
Jak w tytule – mam kilka przemyśleń odnośnie artykułu, który pojawił się na blogu niejakiego Roberta Palusińskiego w dniu dzisiejszym.
Nie czuję się „ofiarą” nadużyć. Raczej po prostu delikatnym, choć dość agresywnym często facetem. Bardzo wrażliwym, emocjonalnym (jak sama nazwa bloga wskazuje). Jednak… dość przez emocje, zwłaszcza kobiece emocje, uszkodzonym.
I tak mi się wydaje – kilkoma historiami wpisuję się w temat (=